Η οστεοχόνδρωση είναι η πιο κοινή επώδυνη ασθένεια στον άνθρωπο. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς που πάσχουν από οστεοχόνδρωση βιώνουν την παρουσία της νόσου όταν η καταστροφική διαδικασία στον ιστό του χόνδρου φτάνει τη στιγμή των σοβαρών αλλαγών με την εμπλοκή των νευρικών ριζών που προκαλούν έντονο πόνο.
Τι είδους πάθηση είναι η «οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης» και πώς αντιμετωπίζεται;
Η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης είναι μια προοδευτική παθολογική αλλαγή στους ιστούς της σπονδυλικής στήλης, ιδιαίτερα των μεσοσπονδύλιων δίσκων και των σπονδυλικών σωμάτων, με την εμπλοκή της συνδετικής συσκευής της σπονδυλικής στήλης στην οδυνηρή διαδικασία.
Ο συλλογικός όρος που χρησιμοποιείται στην ιατρική πρακτική σύμφωνα με τη διεθνή ταξινόμηση των ασθενειών, ο οποίος περιγράφει όλες τις μορφές παθολογικών καταστάσεων της σπονδυλικής στήλης, ονομάζεται «δωροπάθεια».
Η καταστροφική διαδικασία αναπτύσσεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά είναι δυνατόν να την επιβραδύνει και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να την σταματήσει, καθώς και να αποκλείσει τους πιθανούς παράγοντες που προκάλεσαν την εμφάνιση της νόσου. Στους ασθενείς προσφέρονται πολλές επιλογές για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης, αλλά χωρίς να επιτύχουν κανένα αποτέλεσμα, συνεχίζουν να αναζητούν ποιος και πού μπορεί να βοηθήσει.
Μελισσοθεραπεία
Η αντιμετώπιση της οστεοχόνδρωσης με μελισσοθεραπεία είναι γρήγορη, αποτελεσματική και φθηνή. Ο χρόνος έχει δείξει την υψηλή αποτελεσματικότητα του δηλητηρίου της μέλισσας στη θεραπεία διαφόρων μυοσκελετικών προβλημάτων, ιδιαίτερα στη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης. Η μελισσοθεραπεία της οστεοχόνδρωσης έχει επιβεβαιωθεί εδώ και αιώνες, αλλά αν νωρίτερα όλα μειώθηκαν σε απλώς τσίμπημα μελισσών, σήμερα έχει αναπτυχθεί ένα μεγάλο σύνθετο πρόγραμμα που σας επιτρέπει να επηρεάσετε όλα τα συστατικά της οστεοχονδρωσίας, συμπεριλαμβανομένων των παραγόντων προδιάθεσης και να εμποδίσετε την πιθανότητα μετάβασης Παθολογική διαδικασία της οστεοχόνδρωσης σε προεξοχές και μεσοσπονδύλιο
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
- Τσίμπημα μέλισσας;
- API μασάζ;
- Τέντωμα και τράβηγμα της σπονδυλικής στήλης.
- αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων παρασκευασμάτων και αλοιφών με βάση το μέλι, την πρόπολη, το βασιλικό πολτό, τη γύρη.
- μετα-ισομετρική χαλάρωση
- Αποκατάσταση νερού;
- πρακτική περίπλοκη γιόγκα, κ. λπ.
Καθήκοντα της θεραπείας της σπονδυλικής στήλης για τη θεραπεία της σπονδυλικής στήλης:
- Εξάλειψη πόνου και δυσφορίας.
- Μείωση της φλεγμονής.
- Χαλάρωση των μυών.
- Αναγέννηση των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
- Αποκατάσταση τροφισμού στις πληγείσες περιοχές.
Η μελισσοθεραπεία καθιστά τον ιστό των οστών και των χόνδρων πιο «εύκαμπτο» για μηχανικά, μασάζ, χέρια και αποκατάσταση. Μόνο σε αυτήν την περίπτωση μπορεί κανείς να μιλήσει για μια πραγματική θεραπεία, διότι εάν η σπονδυλική στήλη δεν είναι προετοιμασμένη, οι δυνατότητες είναι ανεπαρκείς.
Το σύμπλοκο θεραπείας σε συνδυασμό με τη σαπιθεραπευτική θεραπεία εντείνει την ήδη ισχυρή επίδραση του δηλητηρίου της μέλισσας. Μία από τις παλαιότερες μεθόδους, εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές για την αποκατάσταση της σπονδυλικής μας στήλης. Με διάφορους λόγους για την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης, καμία μεμονωμένη μέθοδος έκθεσης δεν θα δώσει ένα πλήρες και μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα, ακόμη και το δηλητήριο της μέλισσας απαιτεί ισχυρή σύνθετη, αποκαταστατική και αποκαταστατική υποστήριξη, και ως εκ τούτου έχει αναπτυχθεί ένα ειδικό πρόγραμμα.
Το ελάχιστο μάθημα είναι 5 ημέρες, ο ασθενής βρίσκεται στην κλινική ή έρχεται για τουλάχιστον τρεις ώρες (κλινική ημέρας). συμμετείχε μια μεγάλη ομάδα ειδικών σε διάφορους τομείς.
Οι λόγοι
Εξετάστε τους λόγους για την ανάπτυξη οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης.
Ηλικία
Αυτό οφείλεται σε μια αλλαγή σε ορισμένες διαδικασίες που σχετίζονται με τη γήρανση του σώματος, ιδίως τις ορμονικές αλλαγές. Ως αποτέλεσμα, ο ιστός των οστών χάνει την πυκνότητα, γίνεται πιο πορώδης και μειώνει την ελαστικότητα των ίδιων των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Οι μύες της σπονδυλικής στήλης γίνονται πιο αδύναμοι, κρατούν τους σπονδύλους κακώς στην επιθυμητή θέση και αφήνουν τη σπονδυλική στήλη να καμπυλωθεί. Η διατροφή του σπονδυλικού ιστού επιδεινώνεται. Όλα αυτά οδηγούν σε αυξημένο φορτίο στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, η ικανότητά τους να πληρώνουν για τον εαυτό τους μειώνεται, γεγονός που οδηγεί στην ταχεία φθορά τους.
Σπονδυλική βλάβη
Σήμερα, λόγω των χόμπι τους σε τραυματικά αθλήματα, είναι ο λόγος για την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης στους νέους. Περίπου το 90% των ανθρώπων που υπέστησαν τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα έχουν προβλήματα στην πλάτη τους κάποια στιγμή.
Ευσαρκία
Το αυξημένο βάρος ασκεί περισσότερη πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, τους φθείρει πιο γρήγορα, μειώνει τις ιδιότητες απορρόφησης κραδασμών, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε βλάβη στα σπονδυλικά σώματα και στο σχηματισμό μικροπραγμάτων σε αυτά.
Υποδυναμία
Ένα πολύ πιεστικό πρόβλημα στον σύγχρονο κόσμο όταν ένα άτομο οδηγεί έναν ελαφρώς κινητό τρόπο ζωής, ειδικά με την εισαγωγή τεχνολογιών υπολογιστών στην καθημερινή ζωή. Από τη σχολική ηλικία, η λανθασμένη στάση του σώματος οδηγεί σε καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης - σκολίωση. Ο ανεπαρκής τόνος των μυών της πλάτης συμβάλλει επίσης σε αυτό - ένα κακώς αναπτυγμένο μυϊκό πλαίσιο οδηγεί σε καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης και έτσι η πίεση στα σπονδυλικά σώματα και στους μεσοσπονδύλιους δίσκους αναδιανέμεται εσφαλμένα. Η ανεπαρκής ροή του αίματος σε ορισμένα μέρη της σπονδυλικής στήλης λόγω καθιστικού τρόπου ζωής συμβάλλει στην πρώιμη ανάπτυξη εκφυλιστικών αλλαγών στον σπονδυλικό ιστό.
Γενετική προδιάθεση
Υπάρχει σχέση μεταξύ ανωμαλιών στην ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης και ορισμένων γονιδίων. Η ανάπτυξη πρώιμης οστεοπόρωσης (απώλεια οστών) και η σκολίωση συνδέονται επίσης γενετικά - έχουν εντοπιστεί δείκτες τεσσάρων γονιδίων που είναι υπεύθυνοι για τα επίπεδα ορμονών, την παραγωγή κολλαγόνου, την απορρόφηση της βιταμίνης D και της ιντερλευκίνης 6 και την ελαστικότητα των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Αυτοάνοσο νόσημα
Η «διάσπαση» του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας αυτοάνοσης διαδικασίας με επιθετικότητα, φλεγμονή και επακόλουθη καταστροφή του ιστού χόνδρου των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Λόγω φλεγμονωδών διεργασιών, η ελαστικότητα και οι απορροφητικές ιδιότητες των μεσοσπονδύλιων δίσκων χάνονται, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση οστεοχόνδρωσης.
Ενδοκρινικές διαταραχές
Οι ενδοκρινικές ασθένειες όπως οι ασθένειες του θυρεοειδούς και οι δυσλειτουργικές γυναικείες ορμόνες του σεξ μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ελαστικότητα των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η θυροειδή ορμόνη θυροξίνη προάγει τη σύνθεση κολλαγόνου - την πιο σημαντική δομική ουσία του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Σε περίπτωση ανεπαρκούς λειτουργίας του θυρεοειδούς, οι ιδιότητες απόσβεσης του μεσοσπονδύλιου δίσκου μειώνονται αντίστοιχα.
Στάδια
Ο μηχανισμός ανάπτυξης της οστεοχόνδρωσης. Υπάρχουν τέσσερα διαδοχικά στάδια παθολογικών αλλαγών στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
Το πρώτο στάδιο - πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου
Η διαδικασία της καταστροφής του δίσκου ξεκινά στον πυρήνα του πυρήνα. Το ίδιο το ύψος του μεσοσπονδύλιου δίσκου μειώνεται και εμφανίζονται ρωγμές στον ινώδη δακτύλιο. Αλλά σε αυτό το στάδιο, ολόκληρη η παθολογική διαδικασία περιορίζεται μόνο από τον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Σε αυτό το στάδιο, δεν παρατηρούνται βιοχημικές ανωμαλίες, κλινικά συμπτώματα απουσιάζουν ή ελάχιστα. Οι πρώτες καταγγελίες για ασθένειες εμφανίζονται σε ένα συγκεκριμένο μέρος της σπονδυλικής στήλης, όπου ξεκινά η διαδικασία της δυσκοπίας και μπορεί επίσης να εμφανιστούν παράπονα για ταχεία κόπωση των μυών της πλάτης.
Το δεύτερο στάδιο είναι η πρόοδος της διαδικασίας
Η συνέχιση των δυστροφικών αλλαγών στον μεσοσπονδύλιο δίσκο διαταράσσει τη διατροφή και τις μεταβολικές διεργασίες στον πυρήνα του πυρήνα. Αυτό οδηγεί στο θάνατο των κυττάρων του πυρήνα ζελατίνης (νέκρωση) και στο μέλλον σε πλήρη καταστροφή του. Ταυτόχρονα, η εξάντληση συνεχίζεται στον ινώδη δακτύλιο λόγω της βλάβης στη δομή του κολλαγόνου. Αυτό επηρεάζει το ύψος του μεσοσπονδύλιου δίσκου και μειώνει το διάστημα μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων. Γίνονται ασταθείς, αρχίζουν να μετατοπίζονται κατά μήκος του αεροπλάνου, συμπιέζοντας ακόμη περισσότερο τον "πεπλατυσμένο" δίσκο και τις γειτονικές νευρικές ίνες.
Το τρίτο στάδιο είναι η καταστροφή του μεσοσπονδύλιου δίσκου
Σε αυτό το στάδιο, ο ινώδης δακτύλιος χάνει τελικά τις απορροφητικές του ιδιότητες, αλλά το φορτίο στη σπονδυλική στήλη παραμένει το ίδιο, τόσες πολλές ρωγμές και δάκρυα εμφανίζονται στον μεσοσπονδύλιο δίσκο λόγω της λανθασμένης κατανομής των ινών κολλαγόνου. Ο ινώδης δακτύλιος είναι κατακερματισμένος. Μειώνοντας τις ιδιότητες απόσβεσης, το φορτίο στο δίσκο αναδιανέμεται και η συμπίεση είναι πιο έντονη σε μια περιοχή από ό, τι στην άλλη. Ο ινώδης δακτύλιος προεξέχει από τη μία πλευρά και ο πυρήνας του πυρήνα είναι ορατός μέσω αυτού. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως προεξέχων δίσκος.
Στάδιο τέσσερα - σκλήρυνση
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ιστός του πονεμένου μεσοσπονδύλιου δίσκου «μεγαλώνει» με ουλώδη ιστό που δεν είναι ελαστικό. Γεμίζει όλα τα μικροκράματα στον ινώδη δακτύλιο. Η διαδικασία της σκληροθεραπείας επηρεάζει επίσης άλλους γειτονικούς σπονδυλικούς ιστούς, ειδικά τους ενδιάμεσους συνδέσμους. Μη αναστρέψιμες αλλαγές συμβαίνουν επίσης στον πυρήνα του πυρήνα · αντικαθίσταται από ινώδη ή χόνδρο ιστό. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η οστεοχόνδρωση είναι επικίνδυνη με επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν: σχηματισμός και ρήξη ενός κήλη δίσκου, σοβαρές διαταραχές κίνησης με τη μορφή πάρεσης και παράλυσης των κάτω και άνω άκρων, δυσάρεστες αισθήσεις.
Συμπτώματα
Στην ιατρική πρακτική, περιγράφονται τρεις τύποι οστεοχόνδρωσης ανάλογα με τη θέση και τα συμπτώματά τους - αυχενικός, θωρακικός και οσφυϊκός.
Οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Τα συμπτώματα αυτής της μορφής οστεοχόνδρωσης εξηγούνται από τα δομικά χαρακτηριστικά της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, το πέρασμα των νευροαγγειακών δεσμών. Οι δυστροφικές μεταβολές του ινώδους δακτυλίου παρατηρούνται συχνότερα στους πιο κινητούς κατώτερους σπονδύλους στο επίπεδο των C5 έως C7. Συνήθως, ο σχηματισμός οστεοφυτών βρίσκεται στις πλευρικές διεργασίες στο εσωτερικό, πιο κοντά στο α. Οι σπονδυλικές καταλήξεις οδηγούν σε μερική συμπίεση. Αυτή η κατάσταση αναγνωρίζεται με σπονδυλική αγγειογραφίαΤα κύρια συμπτώματα αυτής της κατάστασης, η οποία προκαλείται από ανεπαρκή ροή αίματος στον εγκέφαλο, είναι η ζάλη, η οποία σχετίζεται με τη στροφή του κεφαλιού και την κάμψη του λαιμού σε ορισμένες κατευθύνσεις.
Ο κύριος λόγος για τη συμπίεση της νευρικής ρίζας είναι η μείωση του ύψους του μεσοσπονδύλιου δίσκου λόγω της μείωσης του κατακόρυφου μεγέθους.
Τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης είναι πάντα πόνος. Μπορεί να είναι θαμπό με τη μορφή βαρύτητας στο λαιμό ή οξεία, πυροβολώντας με τη μορφή επιληπτικών κρίσεων. Εκτός από το σύνδρομο πόνου, τα αποκαλούμενα σύνδρομα αντανακλαστικού παρατηρούνται επίσης στην κλινική εικόνα της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής σπονδυλικής στήλης. Αυτό οφείλεται στη συμπίεση (συμπίεση) της νευρικής ρίζας λόγω της μείωσης του ύψους και της ελαστικότητας του μεσοσπονδύλιου δίσκου - ειδικά των σπονδυλικών ριζών και των συμπολυτικών γαγγλίων των παρασπονδύλων. Και το πιο κοινό σύνδρομο συμπίεσης είναι το σύνδρομο Naffziger. Αυτό το σύνδρομο συνδυάζει τη βλάβη του πρόσθιου μυϊκού σκαλενίου και του ριζικού συνδρόμου της αυχενικής σπονδυλικής στήλης λόγω συμπίεσης του βραχιαίου πλέγματος και της υποκλείδιας αρτηρίας. Κλινικά, εκδηλώνεται σε πονόλαιμους μυς του πρόσθιου μυός της σκαλένης, την ένταση, τον πόνο στον ιμάντα ώμου, αισθητηριακές διαταραχές με τη μορφή υπεραισθησίας, παραισθησίας και υποθέσεως, μυϊκής αδυναμίας στο χέρι, υποτροφίας μυών της ζώνης ώμου, πρήξιμο την υπερακλειδική περιοχή.
Οστεοχόνδρωση και κλινικά σύνδρομα αλλοιώσεων της θωρακικής σπονδυλικής στήλης
Η θωρακική σπονδυλική στήλη έχει τα δικά της δομικά χαρακτηριστικά που προκαλούν τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης. Εκτός από το αξονικό φορτίο, περιστροφικές κινήσεις συμβαίνουν συχνά σε αυτό το μέρος της σπονδυλικής στήλης. Ως αποτέλεσμα αυτών των κινήσεων, τα πρόσθια μέρη των σπονδυλικών σωμάτων και το πρόσθιο τμήμα του μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι συνήθως φθαρμένα. Σε αυτές τις περιοχές, εμφανίζονται εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές, τα άλατα εναποτίθενται πολύ γρήγορα και σχηματίζεται σπονδυλίωση. Επηρεάζει τις αρθρώσεις της κεφαλής των πλευρών και τους φυματιώδεις νευρώσεις - αναπτύσσεται η σπονδιοαρθρίτιδα. Με την οδυνηρή συστολή του θώρακα, τα όργανα του θώρακα αρχίζουν να υποφέρουν και να επηρεάζονται.
Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης καθορίζονται από βλάβη στις συμπαθητικές νευρικές ίνες και τα νευρικά γάγγλια, καθώς και από διαταραχή των εσωτερικών οργάνων. Ως εκ τούτου, στην κλινική εικόνα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, υπάρχουν συχνά ευαίσθητες διαταραχές - υπεροσθεσία, παραισθησία. Εξαρτώνται από το βαθμό βλάβης των νευρικών ινών και των σπονδύλων. Ωστόσο, παρά τις ιδιαιτερότητες του συμπλέγματος συμπτωμάτων της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, το κύριο σύμπτωμα είναι οδυνηρό, το οποίο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά: αυξάνεται τη νύχτα, με δόνηση, ψύξη, περιστροφή του σώματος στο πλάι, κάμψη του σώματος προς τα εμπρός. Ισιώνοντας τη σπονδυλική στήλη οδηγεί σε αίσθημα κόπωσης στους πίσω μυς. Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της σπονδιοαρθρώσεως της περιοχής του θώρακα είναι οδυνηρές αισθήσεις που εμφανίζονται όταν παίρνετε μια βαθιά αναπνοή. Βρίσκεται στον μεσοπλεύριο χώρο και περιορίζει τις αναπνοές. Παρόμοια με την αυχενική οστεοχόνδρωση, η εκφυλιστική διαδικασία στους θωρακικούς σπονδύλους οδηγεί σε μυϊκή ένταση στο αντίστοιχο τμήμα. Όμως το χαρακτηριστικό τους - συμμετρική μυϊκή ένταση και στις δύο πλευρές - είναι το παρασπονδυλικό.
Σύμπλεγμα φυτικών συμπτωμάτωνπεριλαμβάνει: αυξημένη ευαισθησία στον πόνο (υπεραλγησία), αυξημένη θερμοκρασία σε μια συγκεκριμένη περιοχή του δέρματος, αυξημένη εφίδρωση (υπεριδρωσία).
Σύμπτωμα αγγειοκινητικών συμπτωμάτωνχαρακτηρίζεται από ασθένειες των θωρακικών οργάνων, ιδιαίτερα της καρδιάς. Σε αντίθεση με τον πραγματικό στεφανιαίο πόνο, ο πόνος στην οστεοχόνδρωση αυξάνεται με την περιστροφή του σώματος και τη σωματική άσκηση.
Σύνδρομο συμπίεσηςπου σχηματίζεται από προεξοχές μεσοσπονδύλιων δίσκων και μεσοσπονδύλιων κήλων - η συμπίεση των νευρικών ριζών εκδηλώνεται με πόνο στη ζώνη και μείωση της ευαισθησίας του δέρματος στο αντίστοιχο σπονδυλικό τμήμα.
Η συμπίεση των νευρικών ριζών από 5 έως 10 του θωρακικού σπονδύλου μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή των κοιλιακών οργάνων. Με την ίδια βλάβη ρίζας, εντοπίζονται επίσης μεσοπλεύριες νευροπάθειες. Αυτές είναι οδυνηρές αισθήσεις στο μεσοπλεύριο χώρο και μείωση της ευαισθησίας στην προβολή της συμπίεσης ρίζας.
Κλινικά σύνδρομα της οστεοχονδρωστικής της οσφυϊκής κοιλότητας
Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αποτελούνται από δύο συστατικά: συμπτώματα «σπονδύλων» λόγω της ανακατανομής του φορτίου στους οσφυϊκούς σπονδύλους και συμπτώματα συμπίεσης των νευρικών ριζών, τα οποία οδηγούν σε βλάβη των κινητικών λειτουργιών και των αισθητηριακών διαταραχών.
Το κύριο σημάδι και σύμπτωμα της οστεοχονδρωστικής της οσφυϊκής μοίρας είναι ο πόνος. Μπορούν να έχουν διαφορετικά σχήματα:
- Επώδυνες αισθήσεις, έντονες, σε ξεχωριστή περιοχή στην οσφυϊκή ή ιερή περιοχή - οσφυαλγία.
- Μη οξύς, εσωτερικός πόνος, πόνος στην οσφυϊκή περιοχή, στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου, του γόνατος ή του αστραγάλου - σύνδρομο φυτικού πόνου.
- Έντονες αισθήσεις πόνου με επιστροφή από την οσφυϊκή περιοχή στον μυϊκό μυϊκό άκρο των γλουτών κατά μήκος του ισχιακού νεύρου στο μοναδικό ριζικό σύνδρομο λόγω συμπίεσης του ισχιακού νεύρου.
- Πόνος μυϊκού συνδέσμου, εμφανίζεται στις περιοχές όπου η συσκευή μυϊκού συνδέσμου συνδέεται με σχηματισμούς οστών.
Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι φυσιολογικές καμπύλες της σπονδυλικής στήλης αλλάζουν - μπορεί να υπάρξει αύξηση της λόρδωσης στην οσφυϊκή περιοχή (υπερφόρτωση), κύφωση ή σκολίωση, μείωση των λειτουργικών κινήσεων στην οσφυϊκή ζώνη, μυϊκή ένταση σε ορισμένες ζώνες.
διάγνωση
Η πιο ενημερωτική μέθοδος διάγνωσης της οστεοχόνδρωσης σήμερα είναι η μαγνητική τομογραφία, αλλά η ακτινογραφία και οι διαγνωστικοί υπέρηχοι μπορούν επίσης να επιβεβαιώσουν την παρουσία οστεοχονδρωσίας, αλλά είναι πιο δύσκολο να διευκρινιστεί η σοβαρότητα της διάγνωσης και να ειπωθεί εάν υπάρχουν εξογκώματα ή κήλες.
θεραπευτική αγωγή
Το "νοσοκομειακό φάρμακο" δεν μπορεί πάντα να βοηθήσει τον ασθενή με αυτήν τη διάγνωση.
Η παραδοσιακή θεραπεία είναι:
- αναποτελεσματική συντηρητική θεραπεία
- ο πόνος είναι αποκλεισμένος
- Συνταγογραφημένο μασάζ, χειροκίνητη θεραπεία, εκχυλίσματα χωρίς θεραπεία.
- χειρουργική επέμβαση, η οποία, φυσικά, ενέχει μεγάλο κίνδυνο για το σώμα.